Cokolwiek byśmy nie powiedzieli o istocie wody, będzie to tylko rozważanie oparte na wyniesionych ze szkoły, fizyko-chemicznych okresleniach naukowych. Autentyczny fenomen wody, przynajmniej do dzisiaj, jest ciągle wyjaśniany. Pojęciem wody wzorcowej istniejącym do niedawna tylko w świecie pasjonatów wody, ostatnio zaczyna interesować także naukowców.
.
Nauka określa ją jako przestrzenną formację heksagonalnych klastrów uformowanych z cząsteczek H2O (dwóch atomów wodoru o równoległym spinie protonów i jednego atomu tlenu), określanych jako orto-klastry. Taka woda charakteryzuje się wysoką reaktywnością w sferze informacyjno-energetyczno-magnetycznej.
.
Ocenia się ją jako niezniszczalną i zdolną do ożywienia każdej innej wody, czy to słodkiej czy słonej oraz do naprawy DNA, co jest związane z sekwencją replikacji komórek organizmów żywych. Należy jednak przyjąć, że najbliższą prawdzie będzie definicja tego, kto istotę wody określi w wymiarze nie tyle materialnym, co duchowym albo w obydwu jednocześnie.

Jak na razie możemy się zastanawiać czy woda wzorcowa to niezliczony zbiór pojedynczych cząsteczek wody (molekuł) albo heksagonalnych lub oktagonalnych klastrów, czy też innych, zgrupowanych form molekularnych lub klastralnych. W oficjalnych opracowaniach naukowych jako model wody jest podawana cząsteczka H2O. W naukowych rozważaniach, gdzie teorie i hipotezy udowadnia się przy pomocy wyliczeń matematycznych lub konfiguracji wzorów graficznych, ta naukowa oczywistość jest wpajana uczniom i studentom przez nauczycieli i profesorów, którzy oczywiście wierzą, że przekazują naukowo udowodnioną prawdę. Tak naprawdę, naukowa rzeczywistość w sferze wody, to obliczenia bazujące na symulacjach komputerowych, ustalonych przez naukowców modeli cząsteczek wody a nie naturalna rzeczywistość.

Prawda jest więc taka, że pasjonaci wody jak i też ci, którzy twierdzą, że posiadają "technologię wody wzorcowej", nie mając własnej definicji takiej wody, powtarzają wypowiedzi naukowców bazujących na symulacjach komputerowych. Jako dowody na poparcie swoich stwierdzeń przedstawiają wyniki doświadczeń ukazujących efekty praktycznego stosowania takiej wody, nie wchodząc w rzeczywistą naturę jej działania. Faktem jest, że efekty są przekonujące i robią wrażenie na obserwatorach. Podobne wyniki są jednak uzyskiwane w doświadczeniach z wodą żywą, diamentową lub deklastrowaną. Takie eksperymenty i doświadczenia mają sens, bo potwierdzają, że woda to coś więcej aniżeli substancja chemiczna.

Bardzo sensownie naukowo o wodzie wzorcowej mówi dr Aleksander Woźny i warto wziąć pod uwagę jego wyjaśnienia oparte na teorii para
i orto klastrów. Dobrze, że w swej wypowiedzi, oszczędnie wycofuje się z określenia jej źródła jako technologii i wprowadza wątek innego wymiaru - bo rzeczywiście woda wzorcowa ma źródło w wymiarze duchowym a nie fizycznym!

Ciekawe spostrzeżenia i doświadczenia z wodą wzorcową przekazuje także Barbara Wojtkowska (woda DonAve). W jej ciekawej prezentacji
nie pada jednak definicja wody wzorcowej.